«Εδώ κάποτε ζούσε μία φυλή, που λεγόταν Έλληνες».-

Όταν ένα κράτος φθάνει στο σημείο να μετουσιώνεται σε εισπρακτικό μηχανισμό χωρίς καμία παροχή απέναντι στους πολίτες του έχει ξεπεράσει το επίπεδο του αποικιοκρατικού κράτους και έχει περάσει στο επίπεδο του εκδικητικού κράτους.

Ένα τέτοιο κράτος λοιπόν δεν είναι καθόλου τυχαίαο να θεωρεί ότι οι εχθροί του είναι οι ίδιοι πολίτες που το απαρτίζουν...!
  
Δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα από την πλευρά των εκδικητών που εξουσιάζουν ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι μέρος ενός προγράμματος εξυγίανσης, ανάπτυξης και ευρωπαϊκού οράματος. Από την στιγμή που το ίδιο το Κράτος εισπράττει δύο αιώνες έμμεσους και άμεσους φόρους με μόνη υποχρέωση την υπεράσπιση της ζωής των πολιτών, την εστία των πολιτών, την απόδοση δικαιοσύνης στους πολίτες αλλά αντιθέτως τους έχει στερήσει αυτά τα τρία βασικά που ορίζουν το κράτος, τότε παύει να είναι κράτος.

Δεν είναι θέμα καθεστώτος.
Διότι ακόμα και από τα δικτατορικά καθεστώτα που πέρασαν από την χώρα θεωρούνταν εχθρός της πατρίδας αυτός που ιδεολογικά ήταν απέναντι, αλλά όχι αυτός που άνευ λόγου και άνευ κατηγοριών καταδικάζεται.Ακόμα και στην περίπτωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η περιούσια του κάθε Έλληνα Οθωμανού πολίτη ήταν κάτω από την προστασία του Σουλτάνου. Αντίθετα, αυτό που διαδραματίζεται σήμερα στην Ελλάδα είναι πέρα από κάθε λογική και δεν υπάρχει σημείο σύγκρισης ακόμη και με τα πιο σκληρά καθεστωτικά πολιτεύματα. Άλλο να πας στην φυλακή και στο ξερονήσι για τις ιδέες σου και άλλο να πας φυλακή για τον επιβαλλόμενο και άνευ αιτίας πρόστιμο που σου επιβάλλει το κράτος της Ελλάδας παράνομα και δεν το έχεις πλήρώσει.

Πραγματικά θα έπρεπε να δώσει μία απάντηση η κυβέρνηση σε ποιο άλλο κράτος μέλος της ΕΕ ή όχι ή ακόμα που έχει καταγραφεί ο πολίτης να έχει μόνο υποχρεώσεις και καθόλου δικαιώματα. Σε ποιο άλλο κράτος φορολογείσαι ενώ σου έχει απαγορευτεί η εργασία και μπαίνεις φυλακή για χρέη στο κράτος που σου επέβαλλε με το έτσι θέλω το ίδιο το κράτος.

Με την επικοινωνιακή «καραμέλα» ότι οι Έλληνες πήραν δάνεια και χρωστάνε κατάφεραν να επιβάλλουν ως μοναδική λύση αυτό το καθεστωτικό έκτρωμα που κυβερνά την χώρα από το 2009. Κατένειμαν αυθαιρέτως τα χρέη του κράτους στους πολίτες που δεν θα έλεγαν κουβέντα και δεν θα αντιδρούσαν. Σιώπησαν όμως και έστειλαν στις Καλένδες περιπτώσεις χρηματισμού κρατικών λειτουργών και κομμάτων από επειχειρηματικά κέντρα (θυμάσαι τη siemens ή σου ξέφυγε πάλι;). Και αν ακόμα αντιδρούσαν θα τους ρίχναν στα πόδια 500€ «κοινονικό μέρισμα» και θα γλυκένανε το χάπι.

Την ίδια ώρα φτιάξανε δια μέσω των μνημονίων που υπερψηφίστηκαν στη Βουλή με κάθε δόξα και τιμή τιμολόγια επί πιστώσει που κοπήκαν από τις διεθνείς τράπεζες και την Ε.Ε ως αποδεικτικά στοιχεία.

Αυτό όμως που πρέπει να βάλουμε στο μυαλό μας είναι ότι οι τράπεζες και η ΕΕ είναι οι πρώτοι διδάξαντες όλων των μικροπολικάντιδων της Ελλάδας. Από Χωριό, Νησάκι, Κωμόπολη, Πολιτεία. Ένα έργο αντικειμενικής αξίας 10,000€, κοστολογείται για 100,000€ και στην τσέπη των λαμόγιων ιεραρχικά μπαίνουν τουλάχιστον τα 90,000€. Ηταν ο κανόνας και το ξέραν όλοι, μονάχα οι πολίτες δεν βάζαν στο μυαλό τους τί τους ξημέρωνε.

Το ότι έφαγαν και οι διαχειριστές των χρημάτων στην Ελλάδα μαζί με τα κομματόσκυλά τους είναι γνωστό. Εδώ τρώνε οι «καλοί χριστιανοί» από την παραγγελία και αγορά κεριών ή από τα κοινωνικά παντοπωλεία και συσίτια, στις εκκλησίες αιώνες τώρα. Αυτά είναι γνωστά, αλλά όλοι τους έτρωγαν ψίχουλα μπροστά στο φαγοπότι χρημάτων που έφαγαν οι δανειστές εις το όνομα της εξυγίανσης και εξευρωπαϊσμού της Ελλάδας.




Τι θέλει λοιπόν αυτό το υβριδικό νέο «ελληνικό» Κράτος;

Πολύ απλά να ξεφορτωθεί τους πολίτες του.

Είναι ένα νέο είδος ο εκκαθαριστής σαν αυτούς που έστελναν τα διεθνή κοράκια σε χώρες υπό χρεοκοπία.Μόνο που στην Ελλάδα τα κοράκια που κάνουν αυτή την βρώμικη δουλειά δεν είναι άλλοι από την εκλεγμένη εξουσία. Κάνουν ολική εκκαθάριση τόσο της ακίνητης περιουσίας των πολιτών, όσο και της δημοσίας περιουσίας που αγοράστηκε, όχι από τα ευρωπαϊκά δάνεια αλλά από τους φόρους των ίδιων των πολιτών.

Οι λίστες αυτές ξεκινούν από τους Καλλικρατικούς Δήμους και φθάνουν μέχρι το Μαξίμου και από το Μαξίμου φθάνει στην έδρα της Ε.Ε..

Ό,τι και να κάνει ο πολίτης, ό,τι και να ψηφίσει ο πολίτης, ό,τι και να πληρώσει ο πολίτης ένα μόνο είναι σίγουρο.

Μία ταμπέλα που θα βρεθεί τυχαία από μικρά παιδια που θα παίζουν 100 χρόνια μετά, σκουριασμένη και λερωμένη με το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων που θα λέει:
«Εδώ κάποτε ζούσε μία φυλή, που λεγόταν Έλληνες».-




Δορυς/Dorys
 http://kapa-news.blogspot.gr